ตลอดเวลาในชีวิต ตั้งแต่ผมพอจำความได้ ผมจะให้ความสำคัญในวันคล้ายวันเกิดผมในวันที่ 15 มีนาคม ของทุกๆปีมาโดยตลอด เพราะผมถือว่า เป็นบุญเหลือเกินที่ผมได้เกิดมาในชาตินี้ ที่มีคุณพ่อ คุณแม่ของผมเป็นผู้ให้กำเนิดผมมา และเป็นวันที่ผมต้องรำลึกถึงพระคุณท่านด้วยการทำดีที่สุดเท่าที่ทำได้ในวันนั้น หรือช่วงนั้น ใช่ครับใหม่ๆ ผมเลือกที่จะนำของไปถวายพระที่วัดแล้วมีอะไรที่จะทำให้พรรคพวก เพื่อนฝูง ญาติมิตรมีความสุข ผมก็จะทำ และผมก็ประพฤติปฏิบัติเช่นนี้มาโดยไม่มีการละเว้นมากว่า 40 ปีแล้ว ระยะหลัง ผมเน้นที่จะจัดให้มีการพบปะสังสรรค์กับบรรดาพรรคพวก เพื่อนฝูง ญาติและลูกศิษย์ลูกหา สลับกันไปกับการนำของไปถวายหรือทำบุญตามประเพณี แต่ขณะเดียวกัน ผมก็รับฟังความคิดเห็นหลากหลายที่จะสะท้อนกลับกับสิ่งที่ผมทำ

อย่างเช่น เมื่อไม่กี่วันก่อน ผมได้คุยกับเพื่อน เพื่อเชิญแกมาร่วมงานพบปะสังสรรค์เป็นกรณีพิเศาสำหรับปีนี้ ที่จะจัดขึ้นในวันอาทิตย์ที่ 12 มีนาคม 2560 ที่จะถึงนี้ ที่บอกว่า เป็นกรณีพิเศษ เพราะได้เลือกเอาร้านอาหารฝีมือดี คือ เจ้าของร้านอาหาร “อาคม” มาทำอาหารหลายหลาย โดยได้รับเกียรติเป็นอย่างสูงจากทางบริษัท Hokuto Corporation จะนำเอาเห็ดเป็นยาที่สำคัญ คือ เห็ดไม๊ตาเกะ เห็ดชิมิจิ สดๆจากประเทศญี่ปุ่นมาร่วมเป็นวัตถุดิบในการปรุงอาหารเห็ดในวันนั้น พร้อมทั้งคุณ Hiroshi Kawano ผู้จัดการบริษัท Hokuto Corporation ประจำประเทศไทย จะมาพบและบรรยาย การเพาะการผลิตเห็ดเป็นยาด้วยกรรมวิธีที่ทันสมัยที่สุดในเวลา 10.00-12.00 น.และก็จะมีกาแฟแปดเซียนบริการตลอดทั้งงาน เป็นรายการฟรีทั้งหมดนั้น

ผมจึงขอความคิดเห็นจากเพื่อน แกบอกว่า แกไม่เห็นด้วยกับการจัดงานฉลองวันคล้ายวันเกิด เพราะแกมีความคิดเห็นว่า นั่นเป็นเรื่องส่วนตัว ที่น่าจะพาครอบครัวไปทำบุญ ใส่บาตร เข้าวัดเข้าวา จะดีกว่าเหมาะกว่า ผมก็รับฟังน๊ะ พอผมรับฟังแกก็พูดต่อว่า จัดไป เดี๋ยวคนเขาจะหมั่นไส้ หาว่าเราอวดมั่ง อวดมี มีวาระอย่างอื่นแอบแฝง หรือ อยากให้คนอื่นมาเยินยอสรรเสริญ หรือหวังของขวัญของชำร่วย ผมก็ฟังแกให้เหตุให้ผล ทีนี้ถึงคราวผมเล่าให้แกฟังบ้างว่า สาเหตุที่ผมทำกิจกรรมต่างๆในวันคล้ายวันเกิดผมนั้น ผมก็มีเหตุผลของผม เพราะตลอดเวลาที่ทำงานมาทั้งปี ผมก็ตั้งหน้าตั้งตาทำแต่งาน โทรศัพท์ผมก็ไม่รับ แขก พวกพวก เพื่อนฝูงผมก็ไม่รับ เพราะ งานของผมเกี่ยวกับการเกษตร ที่จะต้องอยู่กับเห็ด อยู่กับพืชตลอด 24 ชม. ขนาดบ้านที่ผมสร้างอยู่ในเมือง ผมแทบไม่มีโอกาสได้ไปดูเลย กิจกรรมอื่นๆไม่ว่าจะเป็นของญาติ พี่น้อง พรรคพวก เพื่อนฝูง ก็แทบไม่มีโอกาสได้ร่วมกับเขาเลย จนพรรคพวกที่เรียนมาด้วยกัน รวมทั้งอีตาลุงจุ๊ปด้วย หมายหัวผมไว้ว่า ผมเป็นคนไม่ไปงานใครเลย(ก็เพราะเหตุผลที่กล่าวมา) ดังนั้น การที่ปีหนึ่ง ครั้งหนึ่งหรือไม่บ่อยนัก ที่ผมจะจัดงานพบพรรคพวกเพื่อนฝูงบ้างไม่ได้เหรอ ทำไมต้องให้ไปแต่วัดล่ะ(ยิ่งเข้าวัดตอนนี้ ยิ่งอันตราย แล้วยิ่งทางการ เขากำลังบอกว่า เอาเงิน เอาของไปถวายพระ ผิดแล้วน๊ะ) แล้ว การที่บอกตำน้ำพริกละลายแม่น้ำนั้น มันไม่เห็นมันจะละลายตรงไหน เพราะสิ่งที่ผมจะจัดขึ้น ก็ใช่ว่า จะพากันมาแหกปากร้องเพลงหรือเอ๊ะอะโวยวายเท่านั้น แต่ก็แฝงด้วยความรู้และแนวคิด รวมทั้งรื่นเริงสนุกสนานมีความสุขทั่วหน้าไง แล้วที่บอกว่า หวังให้คนอื่นมาเยินยอสรรเสริญหรือหวังเอาของขวัญของชำร่วย ก็ยิ่งเป็นไปไม่ได้ใหญ่ เพราะผมจัดงานทุกครั้ง ผมก็ขอร้องทุกครั้ง อย่าเอาของขวัญ อย่าเอาเงินมา เพราะผมมีพอแล้ว ทีนี้คำถามอีกว่า แล้วนายจะจัดทำไม ผมก็บอกว่า ก็ผมอยากจะจัดอ๊ะ เพราะอย่างน้อยมันเป็นการสร้างความสามัคคีกันในบรรดาเพื่อนร่วมงาน ที่ต่างคนร่วมแรง ร่วมใจกันตระเตรียมงานด้วยใจ ผมจึงบอกไงว่า คนที่จะมาร่วมงาน ไม่ต้องเอาอะไรมา ขอเอาใจมาก็แล้วกัน

จากรูป ผมใช้เวลาที่พอมี นั่งเอย ยืนเอย ขัดพื้นที่มันเป็นตะไคร่ เขียวปรื๋อ หากไม่มีการจัดงานวันที่ 12 มีนาคม 2560 ก็คงปล่อยให้เขียวปรื๋อไปตลอด อย่างน้อย ก็เอาใจใส่เข้าไป ทำทางเดิน ทางที่จะนั่งให้สะอาดหูสะอาดตา ก็เพราะใจไง
ดูสิ เจ้าหน้าที่ต่างช่วยกันปลูกนั่นนิด จัดนี่หน่อย ก็เพราะ ต้องการจะรับรองผู้ที่จะเข้าร่วมงานวันอาทิตย์ที่ 12 มีนาคม 2560 เพื่อความสุขไง

พอพูดและอธิบายจบ คนที่ผมพูดด้วยบอกว่า งานนี้ มาร่วมแน่ๆ จากเหตุผลที่ผมให้มา แถม จะได้กินอาหารจากเชฟฝีมือดี จากภัตตาคารอาหาร”อาคม2″ ที่อีตาลุงจุ๊บได้มาลองฝีมือแล้ว และยังจะได้ทานอาหาร ที่ทำจากเห็ดเป็นยา ที่ส่งมาจากประเทศญี่ปุ่นโดยตรง และที่สำคัญ งานนี้ มีกาแฟเห็ดแปดยา มาเลี้ยงฟรีตลอดงานครับ